به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «جهانگیر حیاتیان هندیجانی» چهارم فروردین ۱۳۴۳، در شهرستان هندیجان به دنیا آمد. پدرش حبیب و مادرش عدیله نام داشت. دانش‌آموز دوم متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. پنجم مهر ۱۳۶۰، در محور آبادان - بندر ماهشهر بر اثر اصابت گلوله به سروصورت، شهید شد. مزار او در زادگاهش قرار دارد.

متن وصیت‌نامه شهید «جهانگیر حیاتیان هندیجانی»: 

با درود بیکران به رهبر کبیر انقلاب و سلام بر شهیدان که در جبهه‌ها حسین‌گونه جنگیدند و شهید شدند و سلام بر پیکارکنندگان در راه اسلام و سلام بر پیروان خط امام و سلام بر ملت شهیدپرور ایران.

امام را تنها نگذارید

پدران و مادران با شما سخن می‌گویم که جلوی فرزندانتان را بگیرید و نگذارید به دست گروه‌های آمریکایی همچون «سازمان منافقین خلق، پیکار، سازمان چریک‌های فدایی خلق اقلیت - اکثریت و دیگر گروه‌های ضدانقلاب» نیفتند و به آنها بگویید که هیچ مکتبی بهتر از مکتب اسلام نیست و هیچ رسالتی بهتر از رسالات خدا و پیامبرانش نیست و سخن دیگرم این است که به شما ملت ایران نصیحت می‌کنم که امام را تنها نگذارید و به گروهک‌ها نصیحت می‌کنم دست از این کارهای غیرانسانی و ترور شخصیت‌های مکتبی بردارند و این را بدانند که هیچ لشکری نمی‌تواند در برابر شکوه‌الله مقاومت کند.

با آگاهی پا در این راه گذاشتم

برادران و خواهران من بدانید که من آگاهانه در این راه قدم نهاده‌ام چرا که خون سرخ شهیدان از هابیل تا حسین و از حسین تا شهدای کربلا جنوب و غرب ایران صدایم می‌زنند که چیست تو را، برای چه نشسته‌ای، آخر ما مسلمان هستیم امام ما حسین (ع) است برای چه نشسته‌ای، آخر ما مسلمان هستیم. ما در عصری زندگی می‌کنیم که ظلم سراسر جهان را فراگرفته، ما باید خون بدهیم آن‌قدر کشته بدهیم تا اسلام عزیز با ظهور مهدی (عج) پیروز شود و قسط و عدل الهی در سایه توحید برقرار گردد. ای‌کاش میلیون‌ها جان داشتم و فدای اسلام و قرآن می‌کردم.

زیارت امام امت خمینی کبیر آرزویم بود

من در زندگی یک آرزو داشتم و آن زیارت امام امت خمینی کبیر بود و همچنین زیارت ولی‌عصر (عج) تعالی و می‌دانم که اگر مورد رحمت خداوند قرار بگیرم می‌توانم اولیاالله را زیارت نمایم. دعایم کنید تا مرا ببخشد و مورد رحمت و عفو خود قرار دهد.

من خودم راه شهادت را انتخاب کرده‌ام

وصیت به پدر و مادرم و خویشاوندان این است هیچ‌کدام از شما حق ندارد به اسلام و امام و سپاه توهین بکند و در مورد دفن کردنم این است که هر چه برادران پاسدار و بسیجی درخواست کردند. پدر و مادر عزیزم برایم گریه نکید مگر نمی‌دانید که من بر چه صحرایی پا گذاشتم پای من روی شن‌های داغ کربلاست پس برای چه گریه می‌کنید، برای کسی که می‌خواهد اسلام را با خون خود آبیاری کند و حسین را یاری کند، پس من این راه را انتخاب کردم تا به اینجا رسیدم و شهید شدم.

انتهای خبر/