به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «محمدرضا عسکری فرد» در بیست و چهارم آبان ۱۳۵۳ در خرمشهر دیده به جهان گشود. پدرش ناجی کشاورز بود و مادرش سکینه خانم خانه‌دار است. شهید دارای سه برادر و چهار خواهر است و خود سومین فرزند خانواده محسوب می‌شد. شهید تمام دوران تحصیل خود را در خرمشهر گذراند و در رشته ریاضی فیزیک موفق به اخذ دیپلم شد. در سال ۱۳۷۴ به سپاه راه پیدا کرد. ازدواج کرد و ثمره این ازدواج یک دختر و دو پسر است. در سال ۱۳۹۴ در دو دوره به‌عنوان مستشار نظامی ایران به سوریه مـأمور گردید و سرانجام در سوم آبان ۱۳۹۴ مصادف با ۱۱ محرم ۱۴۳۷ در عملیات محرم در منطقه شیخ الهال در حماء سوریه از ناحیه چشم‌چپ مورد اصابت تیر مستقیم تروریست‌های داعشی قرار گرفت و به آرزوی دیرینه‌اش یعنی شهادت رسید.

متن وصیت‌نامه شهید مدافع حرم «محمدرضا عسکری فرد»:

الحمدلله رب‌العالمین وصلی الله علی‌محمد و آله الطاهرین

خدا را شاکرم که توفیق خدمت در دفاع از حریم آل الله را نصیب این حقیر کرد بنا بر وظیفه شرعی این وصیت را می‌نویسم. از تک‌تک اعضای خانواده، ارحام، دوستان و همکاران گرامی خاضعانه حلالیت می‌طلبم و التماس دعا دارم اگر به هر نحوی حقی از شما ضایع کردم، اکنون دستم کوتاه است. شما را به حق حضرت زینب (س) حلالم کنید.

در این لحظه که این چند خط را می‌نویسم به گذشته که می‌نگرم، می‌بینم چقدر عمر گران‌مایه را که می‌بایست به نحو احسن در راه اطاعت از خدا صرف می‌کردم ارزان ازدست‌داده‌ام؛ لذا از همه شما خواهش می‌کنم در حد توان کاری برایم بکنید شاید مورد رحمت و مغفرت الهی قرار بگیرم.

خطاب به خانواده: 

خدمت خانواده عزیز و دوست‌داشتنیم سلام‌علیکم

امیدوارم که همواره در سایه امام‌زمان (عج) محفوظ باشید؛ چون قرار است مدتی پیشتان نباشم؛ لذا مناسب دیدم چندخطی برایتان نامه‌ای بنویسم.

زینب جان امیدوارم در تمام مراحل زندگی موفق و به رسالت واقعی ما مسلمانان که بندگی خدا و خدمت به مخلوقین است به نحو احسن انجام‌وظیفه کنید. بیخشید اگر گاهی باعث آزردن خاطرت شدم. در ایامی که نیستم خواهش می‌کنم مواظب مادر و برادرانت باش هرچه باشد، شما بزرگ‌تر این خانواده‌ای بعد از پدر و مادر .

اعتقاد من این که اگر بخواهی مدیریت زمان داشته باشی اندکی حوصله هم کارهای منزل و بچه‌ها به نحو احسن انجام می‌شود و هم انشا الله در مدارج علمی و تحصیلی موفق خواهی بود. آقا مجتبی مرد خانواده انتظار می‌رود بار منزل را به دوش بکشد.

پس لطفاً در ایامی که بابا نیست مواظب مادر، خواهر و برادرت باش. مبادا بگذاری فشار زندگی به آنان رنج دهد و در امورات کوچک همچون خرید منزل و یا رساندن خواهر و برادرت یار مادرت باش. سعی کن حداقل در این ایام برنامه‌ریزی بهتری برای خانواده داشته باشی و یار و مددکارشان باشی با درس‌خواندن خوب، کمک مادر حداقل در امورات (بازی، مهد قرآن، تمرین و اشعار آن) نظافت منزل،

حتماً ساعات خروج از منزل را برای بازی یا مسجد می‌روی به مادرت اطـلاع بده تا نگرانت نشود و برای خواهـرت تا می‌توانی احترام بگذار و با سرگرم‌کردن حسین محیط خانواده را برای مطالعه او بهتر مهیا کن.

مجتبی جان ببخش اگر گاهی دلت را شکستم ان‌شاءالله قول می‌دهم برگشتم برایت دوست خوبی باشم.

حسین بابا، من تو را و تمام اعضای خانواده خیلی دوست دارم. اگر توانستی؛ مانند همیشه و بلکه بیشتر، هر شب قبل از خواب مادر، خواهر و برادرت را ببوس و صبح‌ها با سلام‌کردن و صبح به خیر گفتن روحیه‌بخش خانواده باش.

همسر گرامی از اینکه هرازگاهی بار سنگین خانواده را به دستت رها کرده و به دنبال کارهایم می‌روم حلالم کن.

از اینکه بعضاً باعث رنجیده‌خاطر شدنت شدم واقعاً ببخش من اینجا کنار حرم حضرت زینب (س) همواره دعاگویتان بوده و هستم. ان‌شاءالله روز تمام نگرانی‌ها با ظهور منجی عالم بشریت به اتمام برسد. مبادا سنگینی بار خانواده کوه صبرت را بلرزاند.

شاید بگویی چه شده که این مطلب را می‌نویسم درحالی‌که که سنت است و هر مسافر بایستی قبل از سفر وصیت‌نامه بنویسد.

شاید مأموریت من کمی طولانی‌تر شود نگران نباش معلوم نیست اگر شد حتماً با شما تماس خواهم گرفت .

به‌هرحال همان‌گونه که قبلاً هم می‌گفتم ما الان در سفریم و بالاخره خواهیم رسید همان سفر همیشگی واقعی و متأسفانه مورد غفلت واقع شده آدم زرنگ آن است در این فرصت اندک بار سفرش را ببندد و برای آن جهان برنامه‌ریزی کند که متأسفانه من نداشتم تو را به خدا دعایم کن بتوانم این مطالب را عمل کنم.

از صمیم قلب برای موفقیت و عمل به تکلیفات شما دعا می‌کنم. لطفاً سلام مرا به تمام فامیل و دوستان برسان اگر این سفر آخرم بود مرا حلال کنید. از طرف من بچه‌ها را ببوس، خداحافظ

انتهای خبر/