به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید مدافع حرم «علیرضا حاجیوند قیاسی» روز یکم مهر سال ۱۳۶۴ در دزفول چشم به جهان گشود که پس‌گرفتن دیپلم به دانشگاه رفت و مدرک کارشناسی کشاورزی را دریافت کرد. از نیروهای فعال بسیجی گردان امام حسین (ع) و مسجد صاحب‌الزمان (عج) شمالی دزفول بود، همچنین به‌عنوان عضو شورای بسیج ادارات دزفول فعالیت داشت و داوطلبانه از سوی بسیج به سوریه اعزام شد. وی همراه دیگر رزمندگان جبهه مقاومت در عملیات آزادسازی شهرهای نبل و الزهرا سوریه شرکت کرد و روز ۱۳ بهمن سال ۱۳۹۴ شهد شیرین شهادت را نوشید که سومین شهید مدافع حرم دزفول لقب گرفت.

متن وصیت‌نامه شهید «علیرضا حاجیوند قیاسی»: 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

در این زمان که این حقیر برای دفاع از حرم حضرت زینب (س) با عنایت حضرت ثارالله انتخاب شده‌ام و به من اجازه دفاع داده است از خدای رحمن و رحیم خود شاکر که بعد از چندین بار آماده رفتن شدن آخر به آرزوی قلبی خود رسیدم و این لیاقت را پیدا کردم تا از حرم اهل‌البیت و اهداف انقلاب اسلامی که از انقلاب سرخ حسین (علیه الاسلام) منشأ گرفته است دفاع کنم. آری یادمان نرفته است پیام امام راحل (ره) را که فرمود راه قدس از کربلا می‌گذرد و حال که راه کربلا باز شده است باید راه قدس را نیز باز کرد که این راه از حرم ارباب حسین (ع) تا حرم حضرت زینب کبری (س) و به فرموده ولی‌امر مسلمین حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای تا ۲۵ سال آینده، باید اسرائیل نابود گردد.

با نام و یاد خداوند رحمن و رحیم که در حق این بنده گناهکار و حقیر از هیچ‌چیز کم نگذاشت و سلام خالصانه خود را به محضر صاحب العصر و الزمان (عج) و روح پاک اربابم حضرت ثارالله و تمام فداییان راهش و سلام و درود خدا بر امام خمینی (ره) کبیر و بسیجیانش که اسلام حقیقی را به ما انتقال‌دادن و سلامی از عمق جان به محضر ولی‌امر مسلمین جهان حضرت آیت‌الله امام سید علی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نثار می‌کنم.

پدر و مادر عزیزم سلام

از شما کمال قدردانی را دارم که از کودکی مرا با اهل‌البیت (علیه‌السلام) آشنا کردید و از شما عذرخواهی می‌کنم و سرافکنده‌ام که فرزند خوبی برای شما نبودم و از شما طلب حلالیت می‌کنم.

مادرم یادت باشد که اگر در این راه کشته شدم و برنگشتم من خود را وقف اربابم حضرت ثارالله کردم و چیزی که هدیه داده می‌شود را کسی پس نمی‌گیرد و فقط پیش خودت بگو به فدای سر حضرت ثارالله. مادر یادت هست که گفتم دوست دارم بدنم پاره‌پاره شود. یادت هست که گفتم دوست دارم از بدنم فقط قطعه‌ای کوچک برگردد که مردم زیر جنازه من خسته نشوند، پس به من قول بده که جان حضرت زهرا (س) بی‌قراری نکنی؛ چون اینجا جای ما خیلی خوب است. اینجا بوی ارباب می‌دهد.

و سلام بر برادران و خواهرانم

 از شما می‌خواهم که این برادر کوچک خود را حلال کنید و فرزندان خود را با امام حسین علیه‌السلام بزرگ کنید و پیرو راه شهدا و امام راحل (ره) باشید و پشتیبان ولایت‌فقیه و امام سید علی خامنه‌ای باشید.

سلام بر دوستان عزیزم و سلام بر دوستان هیئتی

سلام بر شما که شاید بیشتر اوقات زندگی‌ام را در کنار شما بوده‌ام و خدا را شاکرم که در رفاقت هم به من لطف عطا کرد که دوستان و هم‌نشینانی به‌خوبی شما داشته باشم که تکمیل‌کننده و یاری‌دهنده من باشید و شما که در مجالس عزای ارباب و به بهانه‌های مختلف دور هم هیئت می‌گرفتیم و اشک می‌ریختیم و به سر و سینه می‌زدیم. از تمامی شما عذر می‌خواهم که رفاقت را در حق شما تمام نکرده و ملتمسانه خواهانم که مرا عفو کنید و حلالم کنید.

 مرا ببخشید برایم بسیار دعا کنید و در مراسمات و مجالس اهل‌بیت (ع) مرا فراموش نکنید.

و سلام بر فرمانده بسیجی، دوست و برادرم سید عزیز

سلام سید یادت هست قرار گذاشتیم که با هم برویم سوریه ولی دست قسمت انگار این شد که من زودتر بروم فقط حلالم کن.

سید می‌دانم که دلت برای مش حمید تنگ شده. می‌دانم که دلت برای مجید تنگ شده. می‌دانم برای رفاقت دلتنگی و دوستداری زود بری پیششان ولی نگران نباش سلام شما رو هم اگر شد بهشان می‌رسانم و میگم چقدر دلتنگ بودی.

هنوز هم برای شهیدشدن فرصت هست باید دل‌ها را صاف کنیم. امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)

علیرضا حاجیوند قیاسی

انتهای خبر/