به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید«ابوالفضل مهدی»، هفتم تیر ماه سال ۱۳۳۷، در روستای خوزنین از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد، پدرش تقی، کشاورزی می‌کرد و مادرش حلیمه نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، گچکار بود و سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد. این شهید بزرگوار از سوی گروه جنگ‌های نامنظم شهید چمران در جبهه حضور یافت، بیست و سوم شهریور سال ۱۳۶۰، در دهلاویه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید «ابوالفضل مهدی»؛

هنگامى که این وصیت‌‏نامه را مى‌نویسم، هیچ‌گونه لیاقتى در خود نمى‏‌بینم که در راه اسلام و قرآن شهید شوم و این سعادت عظیم شامل حالم شود؛ ولی از آن جا که نا‌امید از رحمت خدا نیستم، شاید روزى این سعادت نصیبم گردد. پروردگارا! سپاس مى‏‌گویم که به من فرصت دادى تا اسلام و انقلاب را خوب بشناسم و به نداى «هل من ناصرٍ ینصرنى؟» سید شهیدان لبیک گویم. مى‌روم به جایى که یاران حسین (ع) عاشقانه و با نیَّتى پاک جانِ خود را فداى قرآن و انقلاب کردند. جایى که مَردان حق از تمامى وابستگی‌هاى دنیوى چشم‌پوشى کردند. می‌روم تا با قطره‏‌هاى خونم خدمت کوچکى به اسلام و دینم کرده باشم.

به برادران و خواهرانم سفارش مى‏‌کنم که از اسلام و انقلاب دفاع کنند و مرا نیز که در این راه رفته‏‌ام، حلال کنند و از این که من فداى این راه شدم، هیچ ناراحت نباشند؛ بلکه به آن افتخار کنند. برایم هر چه خرج می‌کنید، از پول خودم باشد و هر مقدار که ماند، به حساب صدِ امام بریزید. خداوندا! در این آخرین لحظات عُمرَم، چشمان پُرگناهم را به دیدار روى پُر فروغ مهدى (عج) روشن گردان.

پروردگارا! امت مسلمان ما را مقابل مشکلات، صابر گردان و همه مستضعفان را از بند استعمارگران شرق و غرب، رهایى بخش. معبودا! ما و همه مسلمین را به اصل ولایت‌فقیه که کلید رهایى مسلمین از بند جباران چپ و راست است، هر چه بیشتر آشنا بگردان؛ به امید دیدار در قیامت.

انتهای خبر/