- گروه : فرهنگی
- شماره : 6349
فرازی از وصیت‌نامه شهید«داریوش میردریکوند»؛
سعادت ما در شهادت است
شما سعادت مرا میخواستيد پس بدانيد كه همانا سعادت ما در اين راه كه سرانجام‌اش شهادت است می‌باشد، پس شاد و مسرور باشيد و خوشحالی كنيد كه فرزندتان به سعادت رسيده است.
به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «داريوش ميردريكوند» در ۳۰ مردادماه ۱۳۴۰، در شهرستان خرم‌آباد به‌دنيا آمد. پدرش شيرمحمد، فروشنده لباس بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و ديپلم گرفت. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. ۱۱ شهريور ۱۳۶۰، در تپه‌های الله‌اكبر سوسنگرد بر اثر اصابت تركش گلوله توپ به شهادت رسيد. مزار او در بهشت زهرای شهرستان انديمشک واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید «داریوش میردریکوند»:
قبل از نوشتن اين وصيت فكر كردم چه بنويسم از تقسيم مال و ثروت بگويم كه به لطف خداوند چيزی نداشتم كه به آن فکر کنم از لحاظ بدهكاری آن هم بحمدالله به كسی مديون نيستم. از شما خانواده عزيزم مخصوصاً والدين عزيز و همچنين عموی بزرگوارم و خانواده‌‌اش كه واقعا برای من پدری دلسوز و مهربان بوده می‌خواهم بعد از مرگ من هيچ‌گونه ناراحتی نداشته باشند. ما تاكنون اين همه شهيد داده‌‌ايم بنده هم جزو آن‌ها البته اگر اين سعادت عظیم نصيبم شود.
و در آخر سخنی با پدر و مادرم اين از جان عزيزترانم دارم: پدر جان و مادر خوبم بدانيد كه من قبل از اينكه اولاد شما باشم امانت الهی بوده‌‌ام در نزد شما. می‌دانم برای بزرگ كردن من زحمات زيادی كشيده‌‌ايد تا توانستيد مرا به اين سن و سال برسانيد و حتی برای سرپرستی خواهران و برادرانم به من می‌نازيديد به هر حال شما سعادت مرا میخواستيد پس بدانيد كه همانا سعادت ما در اين راه كه سرانجام‌اش شهادت است می‌باشد، پس شاد و مسرور باشيد و خوشحالی كنيد كه فرزندتان به سعادت رسيده، تقاضايم اين است كه در شهادت سرخم بی‌تابی نكنيد و به همه بگویيد به شما تبریک بگويند. اميدوارم خداوند اجر عظيم عطا كند، نسبت به تعليم و تربيت برادران و خواهرانم غافل نباشيد.
انتهای خبر/
