به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ نهم ربیع‌الاول نه تنها نخستین روز امامت حضرت ولی‌عصر (عج) است، بلکه آغاز مرحله‌ای حیاتی در تاریخ شیعه به شمار می‌آید. سالروز این روز یادآور آغاز امامت امام مهدی (عج) و آغاز غیبت صغرا است، دوره‌ای که شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت امام خود را چشیدند.

روز جمعه، هشتم ربیع‌الاول، امام حسن عسکری (ع) پس از اقامه نماز صبح بر اثر زهری که هشت روز پیش توسط معتمد خلیفه عباسی به ایشان خورانده شده بود، به شهادت رسیدند. پیش از شهادت، ایشان نامه‌های متعددی به شهرهای شیعه‌نشین ارسال کرده و زمینه غیبت فرزندشان، امام مهدی (عج)، را فراهم کرده بودند. خبر شهادت امام یازدهم در سامرا پیچید و مردم با حضور در خیابان‌ها به احترام ایشان عزاداری کردند.

به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا صحنه‌ای شبیه به قیامت بود. طبق نقل شیخ صدوق، خود امام زمان (عج) با کنار زدن عموی خود، بر بدن پدر بزرگوارشان نماز خواندند. حکومت عباسی با آگاهی از اینکه مهدی (عج) فرزند امام حسن عسکری (ع) است، تلاش داشت تا فرزند ایشان را بیابد، اما تلاش‌ها نتیجه نداد و خبر تولد حضرت مهدی (عج) به تدریج در میان مردم منتشر شد.

عثمان بن سعید، نخستین نائب امام، پس از آغاز امامت، ارتباط میان امام زمان (عج) و شیعیان را حفظ می‌کرد. در دوره غیبت صغرا، چهار نایب خاص این وظیفه را بر عهده داشتند؛ آنان احکام دین را از امام زمان (عج) دریافت و به شیعیان منتقل می‌کردند و وجوه شرعی را با اجازه حضرت جمع‌آوری می‌کردند. امام حسن عسکری (ع) تمامی این افراد را پیش از وفات، مورد تأیید خود قرار داده و به عنوان امین امام زمان (عج) معرفی کرده بودند.

امامت حضرت مهدی (عج) در سن کودکی، تأییدی بر سنت امامت بر اساس شایستگی و نه سن است. همان‌طور که پیامبر اکرم (ص) علی (ع) را در سال سوم هجرت به خلافت منصوب کردند و در واقعه مباهله حسنین (ع) را به همراه خود بردند، امامت کودک نیز سابقه تاریخی و دینی دارد.

سالروز آغاز امامت حضرت ولی‌عصر (عج) را می‌توان امتداد غدیر و «غدیری دیگر» دانست. این روز فرصتی برای تجدید پیمان با امام زمان (عج) است؛ پیمانی بر اساس معرفت، محبت، ولایت و اطاعت که زمینه‌ساز تحقق آرمان‌های ظهور خواهد بود. غربت و مظلومیت شیعیان از غدیر تا کربلا و از کربلا تا غیبت، استمرار دارد و امروز هر فردی باید با یاری امام زمان (عج) به تحقق عدالت و حاکمیت الهی کمک کند.

دوره غیبت کبرا که پس از غیبت صغرا آغاز شد، سخت‌ترین دوره برای شیعیان است، زیرا ارتباط مستقیم با امام زمان (عج) برای همگان میسر نیست و فتنه‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی و اخلاقی، انسان‌ها را تهدید می‌کند. پیامبر و ائمه (ع) با ارائه رهنمودهای دینی، وظایف دوران غیبت را مشخص کرده‌اند تا شیعیان با پایبندی به احکام الهی از خطر انحراف و فتنه‌های آخر الزمان در امان بمانند.

امامت حضرت ولی‌عصر (عج) نشانه سرپرستی و حاکمیت دینی ایشان است و ولایت ایشان، کلید گشایشگر و راهنمای زندگی مسلمانان در همه ابعاد دین است. عهد و اطاعت از امام زمان (عج) تجلی عشق، محبت و مسئولیت‌پذیری شیعیان است و تنها کسانی می‌توانند در عصر ظهور به این عهد عمل کنند که در دوران غیبت، به پیمان خود پایبند باشند.

انتهای خبر/