سرپرست اداره میراثفرهنگی شوشتر مطرح کرد:
آغاز تحقیقات باستانشناسی در شوشتر
سرپرست اداره میراثفرهنگی شوشتر گفت: احتمال تاریخی بودن حفرهای که در حین عملیات گودبرداری در محل ترمینال مسافربری شوشتر مشاهده شده، وجود دارد و به همین دلیل مطالعات پژوهشی و باستانشناسی در این زمینه آغاز شده است.
به گزارش شبکه اطّلاعرسانی «رهیاب» به نقل از روابط عمومی اداره میراث فرهنگی شوشتر؛ داود نجار آسیابانی اظهار کرد: به دنبال گزارشهای رسیده مبنی بر مشاهده شدن حفرهای در محل ترمینال مسافربری شوشتر حین عملیات ساختمانسازی، گروهی متشکل از کارشناسان باستانشناس، مرمت بنا و یگان حفاظت برای انجام امور کارشناسی لازم به محل اعزام شدند.
وی افزود: نظر به اینکه تشخیص دقیقتر، نیازمند شناسایی و بررسیهای میدانی موردنیاز است به همین دلیل از ادامه روند فعالیت ساختمانی در حال اجرا جلوگیری به عملآمده و در راستای احصای اطلاعات جامعتر، بهصورت موازی نیز از توان تخصصی معاونت میراثفرهنگی استان خوزستان و کارشناسان استانی در این زمینه بهره گرفته شده است.
سرپرست اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی شوشتر گفت: حفره یادشده بر اثر گودبرداری برای ساخت زیرزمین یک باب مغازه در ترمینال مسافربری این شهرستان به دست آمده است که مشاهدات اولیه حاکی از احتمال وجود کانال آبرسان در آن محدوده است.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه محدوده مورد اشاره، توسط رسوبهای رسی متراکم مدفون است، نمیتوان از ابعاد و میزان گستردگی آن اطلاعات دقیقی را ارائه داد و قطعاً نتیجهگیری در این خصوص نیازمند مطالعات پژوهشی و باستانشناسی و ارائه نظرات نهایی کارشناسان تخصصی در این زمینه است.
شهرستان شوشتر با بیش از ۱۰۰ بنای آبی تاریخی متعلق به دوران مختلف از شهرهای کهن ایران است و شاهکارهای مهندسی آب در این شهرستان، شوشتر را بهعنوان موزه مهندسی آب در جهان تبدیل کرده است.
سازههای آبی تاریخی شوشتر مجموعهای به هم پیوسته از پلها، بندها، آسیابها، آبشارها، کانالها و تونلهای عظیم هدایت آب هستند که در ارتباط با یکدیگر کار میکنند و در دوران هخامنشیان تا ساسانیان برای بهرهگیری بیشتر از آب رودخانه استفاده میشدند. در سفرنامه ژان دیولافوآ باستانشناس فرانسوی از مجموعه سازههای آبی شوشتر بهعنوان بزرگترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است.
آثار باستانی این سازههای آبی، با عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» بهصورت یکجا بهعنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسیده است.
کاروانسرای «افضل» دیگر اثر ثبت جهانی اینم شهرستان است که در چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در ریاض بهعنوان اثر جهانی ثبتشده است.
انتهای خبر/