فرازی از وصیتنامه شهید «شیرعلی خیری»؛
ايثار و جهاد در راه خدا توشه آخرت شماست
با صبر و ايمان و فداکاری و ايثار و جهاد در راه خدا توشه آخرت خويش را ببنديد و نگذاريد با باری از گناه سفر كنيم.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی«رهیاب»؛ شهید «شیرعلی خیری» دوم فروردين ۱۳۵۰، در روستای دوزناب از توابع شهرستان انديمشک بهدنيا آمد. پدرش داربلوط، كارگر بود و مادرش قشنگ نام داشت. تا اول راهنمايی درس خواند. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. شانزدهم اسفند ۱۳۶۵، در جاده اهواز - خرمشهر هنگام شرکت در رزمايش بر اثر اصابت سهوی گلوله به شهادت رسيد. مزار او در بهشت علی شهرستان زادگاهش قرار دارد. برادرش ايمان علی نيز به شهادت رسيده است.
متن وصيتنامه شهید «شیرعلی خیری»:
از برادران و خواهرانم خواهانم كه اولاً مرا ببخشند و ثانياً به ايشان سفارش میكنم كه در انتخاب آزاد هستيد و در زندگی با دو راه مواجه میشويد يکی راه هدايت و ديگری راه ظلمت جان خودتان با كمک گرفتن از قرآن و راهنمايی امامان راه هدايت را دنبال كنيد تا رستگار شويد.
وصيت من به فاميلها و دوستان اين است كه زياد دنبال زندگی در اين دنيا نروند زيرا ما روزی كه از مادر به امر خدا متولد شديم لخت و پاک و برهنه چشم به اين جهان گشوديم و روزی كه هم از اين دنيا بايد سفر كنيم جز يک كفن چيزی همراه خود نخواهيم برد پس با صبر و ايمان و فداکاری و ايثار و جهاد در راه خدا توشه آخرت خويش را ببنديد و نگذاريد با باری از گناه سفر كنيم.
من به نوبه خودم به كليه مردم مسلمان ايران مژده میدهم كه پيروزی خيلی نزديک است و از ايشان خواهانم كه از امام و ولايتفقيه و روحانيت مبارز خود اطاعت كنند تا مورد پسند پروردگار قرار گيرند و ای دوستان و پدر و مادر و خواهران و برادران و همسرم بدانيد كه من با عشق به خدا به جبهه يعنی به دانشگاه الهی اعزام شدم و دوست دارم كه در راه خدا به شهادت برسم و به مردن در رختخواب پشت كردم و دوست دارم كه با تنی خونين به ديدار حسينم بروم برای من ناراحت نباشيد چون اين آرزوی من بوده است.
انتهای خبر/