به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید محمدحسین رئوفی‌راد یکم فروردين ۱۳۴۸، در شهرستان شوش به دنيا آمد. پدرش محمدعلی، فروشنده بود و مادرش فاطمه نام داشت. دانش‌آموز دوم راهنمايی بود. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. هجدهم بهمن‌ماه ۱۳۶۱، با سمت تک‌تيرانداز در شيب نيسان به شهادت رسيد. تاكنون اثری از پيکرش به دست نيامده است.

متن وصیت‌نامه شهید محمدحسین رئوفی‌راد:

بسم الله الرحمن الرحيم

درود بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی و درود بر تمامی شهدای به خون خفته اسلام و سلام بر همه رزمندگان اسلام چه در جبهه‌های جنگ و چه در مقام‌های مملکتی و درود بر تمامی کسانی که قلبشان برای اسلام عزیز می‌تپد و درود بر مردم مسلمان ایران که فرزندان خود را برای نبرد علیه کفر تشویق می‌کنند.

من چنان وصیتی ندارم که با وصایای شهدا تفاوتی کند؛ زیرا من نیز راه آنان را می‌روم و هدف آنان را که همان جانبازی در راه الله و پیروزی مستضعفین و نابودی مستکبرین در طول تاریخ است، دنبال می‌کنم.

مادر جان و برادران و خواهران عزیزم اگر خداوند مرا قابل شهادت دید و شهید شدم برای من گریه نکنید؛ زیرا من این راه را با چشمانی باز و آزادی خود انتخاب کرده‌ام و به فرموده امام بزرگوارمان: اگر بکشیم پیروزیم و اگر کشته شویم شهیدیم؛ پس در این دو حالت پیروزیم و پیروزی یعنی برای مسلمان شکست معنا ندارد و من به جبهه رفتم که «یا فقيلوا أَنَّةَ الْكُفْرِ» و «يا يُقَتِلُونَ فِي سَبِیلِ الله» را به اثبات برسانم.

سخنی هم با برادر عزیزم علی‌محمد دارم که در طول زندگی‌ام از موقعی که پدرم فوت کرد، برای من مثل یک پدر بود و حتی شاید دلسوزتر از پدر و آن این است که برادر، فراموش نکنی و از عبودیت خدا دست نکشی و همچنان که هستی به عبادات خود در راه خدا بیفزا و در خاتمه از مادرم و خواهرانم که با حفظ کردن حجاب خود، مشت محکمی بر دهان مستکبرین و دشمنان انقلاب اسلامی بزنید که این حجاب شما و خون ماست که این انقلاب را مثل کوه استوار نگه داشته است.

و در آخر از مادر و خواهران و برادرانم  می‌خواهم که اگر در خانه از من بد رفتاری دیدید، مرا ببخشید؛ زیرا که من فقط سعادت و خیر شما را می‌خواستم. ان‌شاءالله خداوند همه مسلمین را مؤید و پیروز گرداند و امام عزیز و مسئولان مملکت را زیر حمایت خود قرار دهد.

انتهای خبر/