به گزارش خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ صدیقه عالیپور مدرس حوزه علمیه در یادداشتی نوشت: یکی از امور اجتماعی ،که خداوند آن را وظیفه همه انسان‌ها می‌داند، مقاومت و پایداری در برابر ظلم ظالمان است، ادبیات مقاومت بیان رویارویی و تقابل دو اندیشه و تفکر است که یکی بر پایه بی‌عدالتی و سلطه‌جویی استوار است و دیگری برای احقاق حق تلاش می‌کند.

بانوان همواره در حفظ و پایداری نقش عظیمی ایفا کرده، و به عنوان یکی از ستون‌های مدنیت اجتماعی درعرصه‌های مبارزه با دشمن، مقاومت و مجاهدت مؤثر بوده‌اند.

زنان در فلسطین از ابتدای ورود اشغالگران انگلیسی تا زمان رژیم جعلی صهیونیستی در عرصه‌های سیاسی و نظامی فعالیت داشتند، وضعیت زنان در غزه با حاکمیت دولت حماس تفاوت داشت، چون آنان نماد مقاومت بودند و از نزدیک با فعالیت‌های بانوان آشنایی داشتند.

 اما حماس طی بیانیه‌ای قبل از رسیدن به قدرت دولتی، اعتقادی جز تربیت فرزندان قوی برای فلسطین و حمایت از مردان نداشتند و بعد از دستیابی به قدرت در سال ۲۰۰۷، نگرش قبلی کاملا تغییر کرد، و نقش زنان حماس تنها به امور خانوادگی و مسائل خاص زنان و کودکان خلاصه نمی‌شود.

 از سال ۲۰۰۰ که انتفاضه دوم آغاز شد، زنان قدرتمندتر به میدان وارد شدند، و به طور مستقیم با حضور خود در نهضت مقاومت نظامی نقش آفرینی می‌کردند و حتی اقداماتی از جنس عملیات‌های استشهادی مثل آیت الاخراس داشتند، که توسط دختر ۱۸ ساله‌‌ای ساکن اردوگاه دهیشه بیت‌لحم انجام شد و در مارس ۲۰۰۲ با کمربند انفجاری در اورشلیم به شهادت رسید، و دو سال بعد هم دختری به‌نام ریم ریاشی وابسته به حماس در گذرگاه اریز شمال غزه، میان سربازان صهیونیستی عملیات استشهادی‌اش را انجام داد، پس حماس متوجه این قلب اتمی شد و شاخه نظامی زنان یا به‌ تعبیر پایگاه خبری المانیتور، جنبش زنان حماس را به‌طور مستقل ایجاد کرد.

مونا منصور، همسر جمال منصور یکی از رهبران فقید حماس درباره مسائلی همانند روند صلح با رژیم صهیونیستی و غیر ممکن بودن این صلح مصاحبه‌های زیادی انجام داده است، وی عقیده دارد فلسطینیان باید بدون هیچ‌گونه قید و شرطی دوباره استقلال کشور خود را به دست آورند.

 به این ترتیب می‌توان گفت: زنان قدرت پنهان حزب حماس و عامل مهمی در پیروزی این حزب به شمار می‌روند.

زنان فلسطینی با حضور در میدان نبرد و در خط مقدم با رژیم صهیونیستی به مبارزه می پرداختند و در عملیات‌های نظامی همدوش با مردان شرکت می‌کردند.

 علاوه بر آن زنان بسیاری به حمایت و پشتیبانی رزمندگان، در پشت جبهه‌ها می‌پرداختند، که می‌توان به مواردی چون انجام کارهای پرستاری، تدارکاتی و شبکه‌سازی و... اشاره نمود.

نقش سیاسی زنانی مانند شهیده جمیله الشنطی، اولین و تنها زن عضو دفتر سیاسی جنبش حماس، در تأسیس و فعالیت‌های سیاسی این جنبش بسیار مؤثر بوده است ،و نشان بر آن است که زنان در سایه مقاومت حماس به بینش و آگاهی سیاسی و مبارزه در این مسیر با روشن بینی حرکت می نمودند.

زنان فلسطینی برای مبارزه از ابزار‌های متعدد استفاده می نمودند و در زمینه جهاد و مقاومت به فعالیت‌های رسانه‌ای و اجتماعی نیز می‌پرداختند، زنانی مانند مونا الکرد با فعالیت‌های رسانه‌ای و اجتماعی خود، توجه جهانی را به مقاومت فلسطین جلب کرد.

آن‌ها با حضور در میدان مقاومت، طعم اسارت را با مبارزه جهاد گونه تجربه نمودند، وبا آزادشدن از زندان نه تنها منزوی نشدند، بلکه با روحیه قوی به تشویق اعضای خانواده برای حضور در سنگر مجاهدت موجی از امید را در کرانه باختری و مردم فلسطین ایجاد می‌کردند.

در تاریخ فداکاری و استقامت زنان فلسطینی را در عرصه‌های مختلفی چون اعتصاب در زندان‌های رژیم صهیونسیتی، مبارزه نظامی با اشغالگران، مبارزه سیاسی و اجتماعی به تصویر می‌کشد.

 در راستای گزارش باشگاه اسرای فلسطین، اسارت بیش از ۱۶ هزار زن فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی در حد فاصل سال‌های ۱۹۶۷ تا به امروز خبر داده است.

به طور کلی، زنان فلسطینی با صبر، استقامت و ایفای نقش‌های مختلف، در مقاومت فلسطین و حمایت از آرمان‌های آن نقش برجسته‌ای دارند، زنان مقاومت، ضمن تربیت نسل مجاهد ومبارز، در عمليات‌های استشهادی و نظامی، فعالیت رسانه‌ای و اجتماعی، محافظت از مسجد الاقصی، حمایت و پشتیبانی از جبهه مقاومت، و... هم چنین در کنار مردان وسط میدان مبارزه، نقش مؤثری ایفا نمودند.

نویسنده: صدیقه عالیپور «مدرس حوزه علمیه».