به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ بهبهان را با نرگس‌زارهای خوش‌عطر و بویش می‌شناسند، اما در دل یکی از روستاهای آن، بانویی جوان با نگاهی تازه به زندگی، مسیر متفاوتی را برگزید؛ مسیری که از دل خاک و تلاش برمی‌خاست و به پرواز شترمرغ‌ها ختم می‌شد.

فاطمه بردی‌زاده، دختر جوان روستای شه‌نظری، تنها ۲۱ سال داشت که تصمیم گرفت با کمک برادرش، مزرعه‌ای کوچک برای پرورش شترمرغ راه‌اندازی کند. روزی که پیشنهاد پرورش این پرنده غول‌پیکر مطرح شد، وی لحظه‌ای تردید نکرد. می‌گوید: برادرم تردید داشت اما من مطمئن بودم که می‌توانم. شب‌ها تا صبح بیدار می‌ماندم و کتاب‌های آموزشی درباره نگهداری و تغذیه شترمرغ را مطالعه می‌کردم.

آغاز مسیر وی با تنها ۷ جوجه شترمرغ و ۱۰ میلیون تومان سرمایه رقم خورد. روزها و شب‌های سخت مراقبت از جوجه‌ها، بدون حتی یک تلفات، نتیجه داد و نخستین نفس آسوده از دل رنج بهبهان برخاست. شترمرغ‌هایی که از سرمای منفی ۳۰ تا گرمای ۵۰ درجه تاب می‌آورند، در این زمین گرم جنوبی نیز خانه گرفتند و جان گرفتند.

از علاقه تا صنعت؛ زنی که تسلیم نشد

بردی‌زاده حالا با ۶۰ قطعه شترمرغ و ایجاد ۱۸ فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم، به بانوی کارآفرین روستای شه‌نظری تبدیل شده است. از گوشت تا تخم و روغن و چرم، هیچ بخش از شترمرغ در مزرعه او بی‌استفاده نمی‌ماند.

وی بیان کرد: مشتریان گوشت شترمرغ بیشتر هستند و بازار خوبی دارد، اما تخم و روغن شترمرغ هم محصولاتی هستند که می‌توان از آن‌ها درآمد قابل‌توجهی به‌دست آورد. حتی برخی از تخم‌ها را برای تزئین می‌فروشیم، چون هنرمندان روی پوسته آن‌ها نقش و نگار می‌کشند.

بردی‌زاده در سال‌های فعالیتش به بسیاری از بانوان روستا درباره پرورش شترمرغ مشاوره داده، اما کمتر کسی حاضر شده مسیر پرمشقت او را طی کند.

بانوی کارآفرین روستای شه‌نظری بهبهان توضیح می‌دهد: سال اول فقط صرف مراقبت از جوجه‌ها می‌شود. تهیه خوراک، مکمل‌ها، دارو، ساخت سالن و محوطه، همه هزینه‌بر است و باید صبوری کرد.

 بیشترین هزینه در مزرعه برای خرید گندم، جو و یونجه صرف می‌شود. با این حال، اگر مدیریت مالی و بازار فروش مناسب باشد، پرورش شترمرغ از پایدارترین و کم‌رقابت‌ترین فعالیت‌های دامپروری محسوب می‌شود.

آرزو برای پروازهای بلندتر

بردی‌زاده چشم‌انداز خود را چنین توصیف می‌کند: آرزو دارم زمینی بزرگ‌تر داشته باشم تا بانوان بیشتری را از روستا دعوت کنم و با هم مسیر را ادامه دهیم. موفقیت برای من زمانی اتفاق افتاد که با عشق و پشتکار کاری تازه را آغاز کردم و هیچ‌وقت ناامید نشدم.

در سایه تلاش این بانوی جوان، حالا مزرعه‌ای در دل خاک گرم بهبهان نفس می‌کشد؛ مزرعه‌ای که نشان می‌دهد، اگر عشق و اراده با هم جمع شوند، حتی بزرگ‌ترین پرنده دنیا هم می‌تواند بال پرواز زنان روستا شود.

انتهای خبر/