به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب» به نقل از ایسنا؛ تیم فولاد در لیگ بیست و سوم، روزهای عجیب و به‌دور از مدیریتی را سپری کرده است؛ در ابتدای فصل علی‌رغم مخالفت هواداران فولاد با ادامه حضور علیرضا منصوریان در این تیم، مدیریت وقت تصمیم گرفت با این مربی به همکاری ادامه دهد. تصمیمی که تنها سه هفته دوام داشت و در نهایت پس از سه شکست متوالی و رقم‌خوردن بدترین شروع تاریخ لیگ برتر، منصوریان و فولاد خیلی زود به پایان خط رسیدند.

  پس از این قطع همکاری با فرصت‌سوزی مدیران وقت در انتخاب سرمربی، فولاد شش امتیاز دیگر هم از دست داد و پس از آن، فولادی‌ها که یادشان آمده بود که مطالبه هواداران این تیم حضور یک سرمربی خارجی روی نیمکت است، به سراغ مارتینسی رفتند که یک مربی ناشناخته برای ایرانی‌ها بود. البته این مربی اسپانیایی با وجود در اختیار داشتن تیمی نامتوازن و پا به سن گذاشته نتایج قابل‌قبولی کسب کرد؛ اما علی‌رغم کسب این نتایج، به یکباره پس از حذف از جام حذفی با ساز مخالف مدیریت باشگاه برای ادامه همکاری مواجه شد.

  کنار رفتن از جام حذفی آن هم درحالی‌که مدیران باشگاه فولاد نتوانسته بودند به جز احسان پهلوان بازیکن دیگری را طبق فهرست درخواستی مارتینس برای او جذب کنند، دلیلی بر این شد که این مربی را متقاعد به فسخ توافقی کنند. البته در این میان مارتینس ضرر نکرد؛ چون او پولش را گرفت و با کارنامه بدی هم فولاد را ترک نکرد؛ ولی مدیران فولاد نه‌تنها باز هم نتوانستند با این اقدام، گره‌ای از کلاف سردرگم فولاد باز کنند، بلکه در این میان فقط دسترنج کارگران پای کوره این کارخانه را خرج تغییر سرمربی فولاد کردند.

  در حالی این اتفاقات وجهه فولاد را که سابقه قهرمانی در لیگ برتر، جام حذفی و حضور موفق در آسیا را در کارنامه دارد، خدشه‌دار کرده است که نه‌تنها مدیران این باشگاه بابت تصمیمات نادرست خود از هواداران عذرخواهی نمی‌کنند، بلکه هیئت‌مدیره در سکوت محض به سر می‌برد و فقط رضایی، سرپرست باشگاه دائماً وعده بازگشت فولاد به روزهای خوب گذشته‌اش می‌دهد؛ وعده‌ای که مشخص نیست چه ملاک و معیاری دارد و چقدر در این آشفته‌بازار فولاد شدنی و واقع‌گرایانه است.

  این روزها که فولاد بدون سرمربی، همانند اول فصل در حال فرصت‌سوزی است، گفته می‌شود که حتی برخی بازیکنان ترکیب تیم را مشخص و به‌جای مربی و سرمربی در تیم اظهارنظر می‌کنند؛ موضوعی که نه‌تنها برای باشگاه فولاد که عنوان حرفه‌ای را یدک می‌کشد، بسیار غیرحرفه‌ای و غیرحرفه‌ای است، بلکه نشان‌دهنده اوج‌گیری روزهای تیره‌بختی فولاد و سردرگمی مدیریت برای سروسامان دادن وضعیت گروه مجهز است.

  در چنین شرایطی باید دید چه زمانی دومینوی انتخاب‌های اشتباه و ریخت‌وپاش‌های بی‌نتیجه فولاد که این تیم را به سمت قرارگرفتن در بین مدعیان سقوط سوق می‌دهد، به پایان می‌رسد تا هواداران شاهد تحقق وعده بهرام رضاییان، یعنی بازگشت فولاد به روزهای خوبش باشند.

 انتهای خبر/